Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Glaucium corniculatum & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Erbo-dóu-faiòu(-roujo)

Glaucium corniculatum

Papaveraceae

Noms en français : Glaucienne écarlate, Pavot cornu.

Descripcioun :
Vaqui uno planto di flour roujo, cousino de l'erbo-di-faiòu di flour jauno, que se vèi pu gaire ; fai partido dis espèci amenaçado. Coume l'avèn di sèmblo proun à Glaucium flavum, fai de flour roujo, un pau mai pichoto e que duron pas gaire. I'a pas pèr s'engana. Se d'asard la vesès, pensas d'acampa quàuqui grano pèr li samena dins de mémi relarg. Davans, sus la fotò, se vèi l'erbo-uvernino.

Usanço :
Bessai que, coume sa cousino, lou la que s'escoulo à la coupo pòu servi contro li berrugo.

Port : Erbo
Taio : 15 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Glaucium
Famiho : Papaveraceae


Ordre : Ranunculales

Coulour de la flour : Roujo
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2,5 à 3,5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Vo
Abriéu à óutobre

Liò : Ermas - Coustiero sablouso - Coustiero marlouso
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Glaucium corniculatum (L.) Rudolph, 1781

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Glaucium corniculatum & Blitum bonus-henricus

R
R
RR
RR
ges
ges
ges
ges

Coumpara Erbo-dóu-faiòu(-roujo) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò